En dan nu eindelijk mijn verhaaltje over Washington:
Sowieso was de voorpret van dit tripje al heel erg leuk, omdat we onze vlucht na een overweging van 10 minuten echt in de laatste seconde van de aanbieding op een dinsdagnacht geboekt hadden.
Zaterdagmorgen werden we om 7 uur opgehaald door de jongens, zodat we om 8.35 op tijd in het vliegtuig zaten. Hoewel onze bagage te groot was voor handbagage, hoefden we 'm toch niet in te checken, maar konden we 'm bij het vliegtuig afgeven en daar later ook weer ophalen (zodat we niet naar de kofferband hoefden). Wel leuk om weer te vliegen, want dat was alweer bijna 2 maanden geleden! ;) We hadden wind mee, dus in iets meer dan een uurtje landden we in Washington. Vanuit het vliegtuig zag ik de eerste sneeuw van dit jaar. En zodra ik buiten stond had ik al een sneeuwbal in mijn nek, van Chris natuurlijk...
Helaas misten we net de bus naar downtown Washington (we vlogen op Dulles, ongeveer 40 miles van downtown). Maar de volgende bus kwam gelukkig al na een half uurtje en die bracht ons naar het uitgebreide metrostelsel. Ruim 2 uur na onze landing kwamen we in het hostel aan. Inchecken, bedden opmaken en op weg voor de lunch (McDonalds :() Onze eerste activiteit was de zoektocht naar een reisbureau waar Chris zijn ticket kon omzetten. Toen ik daar liep, drong het Amerikaanse 'blocks' en 'corner' systeem voor hun straten tot me door. Alle straten van noord naar zuid hadden een letter, die van oost naar west een cijfer en diagonale een echte naam. Met de genummerde straten kon je dus de blokken tellen aan straat X. Geef mijn maar gewoon een gezellige woonwijk!
Terwijl Chris zijn ticket regelde is de rest een grote Barnes & Nobles ingedoken om in de tussentijd maar even wat boeken door te bladeren. Daarna op weg naar de eerste toeristisch attractie: met de bus naar The White House! Voordat we dichterbij konden komen, werden we eerst nog even opgehouden door een standvastige demonstrante en haar eekhoorntjes (meer info bij de foto). En daar stonden we dan, aan de poort van het huis van de president. Ik vond ‘m in het echt veel kleiner dan ik had verwacht. Maar toch wel cool om nu ineens op de plek te staan waar de reporters van het nieuws hun verslag altijd doen!
Na een fotosessie op weg naar de achterkant van het Witte Huis. We liepen via het Dwight Eisenhouwer Executive Office, een gebouw dat echt een hele straat lang en breed is (zie foto’s)! Onderweg kwamen we langs een moment voor een bepaalde militaire divisie uit de tijd van Eisenhouwer en zagen we in de verte het Washington Memorial staan. Helaas konden we daar niet naar boven, de lift is pas weer in werking vanaf juni. Aan de achterkant van het Witte Huis stonden wat mensen buiten. Helaas konden onze cameras net niet ver genoeg inzoomen om te kunnen zien of iemand van hen misschien Bush himself was. We beleefden daar ook nog even een grappig moment toen een kind per ongeluk zijn schoen in de tuin schopte en er bewaking aan te pas moest komen om ‘m achter het hek uit te halen. Achter het Witte Huis is ook de National Christmas Tree te vinden (hoezo rare Amerikanen?).
Vervolgens op weg naar het World War II Memorial. Onderweg nog even een spannende arrestatie van een stel mannen in een auto gezien. Zoals veel oorlogsmonumenten was deze ook weer erg indrukwekkend (zie foto’s). Volgende toeristische stop: het Lincoln Memorial. Echt cool om daar te zijn. Ik had die al zo vaak op plaatjes gezien, en nu stond ik echt zelf onderaan zijn voeten! Vanaf de tempel heb je een mooi uitzicht op het WWII Memorial en The Capitol in de verte. In de buurt van het Lincoln Memorial waren nog twee andere oorlogsmonumenten, eentje voor de Vietnamoorlog en eentje voor de oorlog in Korea. Inmiddels begon het donker en nog kouder te worden, dus besloten we onze toeristische toer voor die dag af te sluiten. Met de metro terug naar het hostel en naast de deur daarvan in een gezellig restaurantje gegeten.
Na het eten even de tijd genomen om weer warm te worden, want onze voeten waren ijsklonten geworden en onze spieren deden ook pijn van de kou. Daarna onze stapkleren aangetrokken en al vrij snel een super leuke bar gevonden. Eindelijk weer eens een keer ouderwets op stap! Niet alleen maar hiphop en R&B, maar veel bekende liedjes, met zelfs onze eigen Nederlandse Do! (Zal er wel mee te maken hebben gehad dat de bar “Heaven” heette.) Super gezellige avond gehad. En terwijl ik door een aantal jongens gevraagd werd om te dansen (“Are all the girls that pretty in the Netherlands?”, “You have such a bright smile!” en “Do you want to make my day..?”), kreeg Michael aandacht van een schattige donkere homo…. :D
Ondanks een korte nacht, zondag weer vol goede moed op pad. Eerst naar The Capitol, helaas konden we niet naar binnen. Daarna een kort bezoek gebracht aan het Air & Space museum en de rest van de tijd doorgebracht in het mega grote Spy Museum. Echt grappig om te zien hoe ze allerlei apparatuur in schoenen, pakjes sigaretten en bloempotten verstopten. En we konden onszelf ook testen op onze spy-kwaliteiten! ’s Avonds lekker in een Spaans restaurantje gegeten en de rest van de avond in het hostel rondgehangen.
De volgende dag stond om kwart over 6 alweer de wekker, want nadat iedereen gedouched had, moesten we weer via de metro en bus terug naar het vliegveld. Omdat alles voorspoedig liep maar we wel ruim om tijd vertrokken waren, waren we de eersten om in te checken: stoel 1A en 1B. Hoe ironisch was het dan ook toen onze namen (bijna onherkenbaar door het Amerikaanse accent) omgeroepen werden met het verzoek zo snel mogelijk aan board te gaan.... Bleek dat we het niet helemaal goed begrepen hadden wat de omroepinformatie voor boarding betreft, en iedereen zat al in het vliegtuig! Oeps... vertraging veroorzaakt...!! Na een koud maar zonnig weekend, begon het te sneeuwen toen we opstegen en kwamen we maandagmiddag rond 12 uur weer in Columbia aan.
Ik heb tijdens het weekend een paar filmpjes gemaakt en dankzij Ruud is het een aan elkaar gemonteerd overzicht van mijn bezoekje Washington geworden. Je kan het filmpje hier bekijken. (Het kan zijn dat je even iets moet downloaden als het niet werkt.)
PS. Het kan zijn dat de foto's op de site niet zo duidelijk zijn, dat komt omdat ik ze moet verkleinen om ze op internet te krijgen. Maar ik nodig iedereen van harte uit om de echte foto's te komen kijken als ik terug ben!
Dit bericht is gewijzigd op donderdag 17 maart 2005 om 00:28 uur
|
leuk verslag Jolanda!!!!En bedankt voor je mailtje, Groetjes en dikke XXXXXX
Heeee Jootje! Leuk om te lezen wat je allemaal gedaan hebt, en ben benieuwd naar je Florida-update. Grappig dat je het WWII memorial hebt gezien, toen ik er was waren ze net begonnen met het bouwen daarvan. Ben benieuwd hoe dat geworden is! (heb je toch wel een foto van gemaakt he?) xx