"Van het concert des levens krijgt niemand een program". Dit stond thuis op een tegeltje bij mijn ouders in de gang. Lang dacht ik dat dit altijd om een muziekconcert ging en dat je van je beste concert nooit een opname oid zou krijgen.
Inmiddels weet ik allang dat dit kindergedachtes zijn, maar ik moest er wel weer aan denken toen ik vandaag de DVD van David Gray kocht. Onlangs mocht ik mezelf gelukkig prijzen om een van de aanwezigen te zijn bij zijn concert in 013. Wat was dat gaaf. Nog steeds staat dat te boek als een van mijn gaafste concerten ooit.
Ik stond er dan ook niet heel erg van te kijken toen ik hoorde dat er een DVD van deze tour uitkwam. Wel stond ik te popelen om deze aan te schaffen. Het optreden op deze DVD is slechts een paar weken voor de show in 013 opgenomen dus de setlist komt grotendeels overeen. De ideale manier om het concert nogmaals te kunnen beleven.
En terwijl ik dit schrijf staat de DVD ook op. Helpt niet echt bij het schrijven van een stukje erover. Je moet je bijna van de tv losrukken. Het blijft zo verschrikkelijk gaaf om deze man met zijn band in actie te zien en zich met zoveel passie in zijn muziek te zien storten.
