Trillende lucht, dat is alles wat het is. Wat die lui maken is niks meer als trillende lucht. Dat moet toch niet moeilijk zijn? Dat kan ik zelfs...
En toch sta ik elke keer weer versteld wat deze drie mensen weten neer te zetten. Het is dan ook maar goed dat je kan relativeren anders zou je gek worden. Kijk zelf pingel ik ook wat op gitaar in mijn vrije tijd, maar dat komt in de verste verte niet eens in de buurt bij 1 procent van het kunnen van Matthew Bellamy. Die presteert het om binnen 5 seconden te switchen van piano naar gitaar, ondertussen te zingen. Oh ja en ook nog maar even zorgen dat het er als show gaaf uitziet.
De eerste keer dat ik in aanraking kwam met deze band was ik er nog niet zo van ondersteboven. Wel geinig maar niet echt iets voor mij riep ik nog. Bij de tweede plaat (origin of symmetry) ging ik om. En velen met mij. Optredens op Lowlands en Pinkpop met massa's mensen voor de hoofdpodia waar de kunststukjes ten tonele zouden worden gevoerd. Stuk voor stuk geweldige shows waar ik nog steeds goede herrineringen aan heb. Ook de eerste plaat werd nog eens uit het stof gehaald en langzaam ging ik ook die waarderen.
Muse is ook gewoon iets wat je niet meteen helemaal tof vindt volgens mij. Daar moet je even aan wennen. Zo ook aan het "tussendoortje" Hullabaloo. Een verzameling van b-kantjes en een live concert om de hongerige menigte naar Muse wat te stillen. Het zou nog wel even duren voor de nieuwe plaat uit zou komen en van het succes moest geprofiteerd worden. Op zich een leuke plaat, maar het is niet dat ik die nou zomaar ff opzet. Het komt met name denk ik door de grote diversiteit in de nummers. Het zijn nou eenmaal b-kantjes van door de jaren heen.
Hoe werd er dan ook uitgekeken naar de nieuwe plaat. En binnenkort zou hij uitkomen. Met spanning zit je al te wachten, zou hij net zo sterk zijn als Origin. Weet Muse de lijn vast te houden. Slaan ze de plank compleet mis? Op die vragen heb ik sinds vandaag het antwoord. Muse weet met hun nieuwe album weer een juweeltje in de schappen af te leveren. Enigszins doorgetrokken op de vorige studioplaat, maar toch weer een eigen sound. Toch balen dat ze dit jaar alleen in Ahoy optreden en die kaarten nogal prijzig zijn. De festivals worden over geslagen. Iets wat op zich wel te begrijpen is, ze hebben er al genoeg gestaan de laatste jaren. Maar met deze plaat had ik ze dolgraag live in actie gezien. Dus dan moet het maar Ahoy worden als ik ze wil zien.
Oh en check ook even hun nieuwe website als je Flash op je pc hebt, ziet er erg gaaf uit. Ook alweer zo iets om vreselijk jaloers op te worden. Het zijn uiteindelijk niks anders als 0'en en 1'en. En dat moet ik toch ook kunnen????
|
