Het blijkt maar weer oude liefde roest niet (maar is wel uitputtend!)...
Na 2 jaar in de schuur op me te hebben staan wachten stond ze weer helemaal klaar voor me. Een goede poestbeurt, de bandjes oppompen, ketting smeren en mijn mountainbike stond er weer helemaal klaar voor.
Morgen mag ze weer mee naar Boxtel, ga ik haar weer aan mijn ouders voorstellen. Maar voor die tijd moest er natuurlijk nog wel even gekeken worden of het nog goed voelt. En alsof ik nooit ben afgestapt. Wauw, heerlijk. Mijn max lag op 43,5 km/h rijdend op de ringbaan West (heuvel af op een fietspad met een heerlijk wijde bocht naar rechts). Daarna nog wat heerlijke kronkelweggetjes met korte spurtjes.
Is het al morgen? Dan mag ik weer 
|
Kijk je uit voor medeweggebruikers?!!
Eerder de vraag of zij voor mij uitkijken? Hoeveel "idioten" je wel niet op de weg tegenkomt... Fiets je met een kind naast je ga je op een 80km weg die bekend staat om zijn hardrijders helemaal naar het midden van de weg uitwijken omdat je de bocht naar rechts sportief wil kunnen nemen. En dan niet kijkend wat er achter je zit (ik dus, alleen zat er al half naast). Das toch best schrikken dan ineens...