Vandaag weer een enorme pluim in mijn reet. Zo hoog dat ik er een droge keel van krijg. En een kriebelhoest.
Je kent hem vast nog wel, mijn Paviljoen voor het woord. Zo niet, ga je heel diep schamen en vlug even kijken. Dit deed namelijk ook iemand in de college zaal waar ik net binnen liep. Die knul zat zich te vergapen aan inzendingen van vorig jaar en liet de mijne aan een andere jongen zien. Dus ik "he die ken ik, dies van mij!" "Wow, gaaf. ziet er goed uit" was het compliment wat ik meteen kreeg.
Toch lekker zo'n kriebelhoestje!
|
