Hoe krijg je 2200 mensen muisstil? Simpel zet Damien Rice op het podium die wat nummertjes speelt.
Het leek haast wel een doodzonde om je mond open te doen gisteravond tijdens de 2 uur+ dat hij aan het spelen was. Iedereen wou hetgeen wat op het podium gebeurde volledig in zich opnemen en daar mocht geen ander klankje aan te pas komen.
Nou is de muziek van Damien Rice al luistermuziek om het zo te zeggen. Rustig, gevoelig en op de een of andere manier weet hij je met gemak diep van binnen te raken. Blijkbaar had iedereen dat dus want het was echt stil daar in 013. Je zou er bijna bang van worden.
Maar die stilte biedt dan wel mogelijkheden. Zo kon hij Canonball zonder versterking spelen. Dus gewoon gitaartje erbij, microfoon aan de kant en spelen maar. En dat in de grote zaal. Iedereen leek ook verbaasd hierover. Wij stonden zelf net op de eerste trappen, dus ik weet ook niet hoe het achterin heeft geklonken. Maar wetende dat de akoustiek in 013 meer dan prima in orde is zal dat ook wel goed te horen zijn geweest.
Ook leuk detail, zijn gitarist was jarig en dat moest gevierd worden! Met een hollandse Lang zal ze leven kwam de taart en chanpagne op het podium en kon hij tijdens Cheers Darling zijn eigen feestje bouwen. Lijkt me toch een apart iets om het zo te vieren.
Grote gemis op deze avond waren Lisa (is ze nou wel of niet gestopt) en Amie (blij dat ik haar niet heb meegenomen). Maar daarom niet een minder gave avond gehad. Hieronder nog the Blower's Daughter en 9 Crimes. Enjoy!
PS Ja de kwaliteit is rubbish.... maar dat krijg je met een camera + microfoon van een telefoon  Het gaat ook maar om het idee.
Dit bericht is gewijzigd op woensdag 21 maart 2007 om 10:02 uur
|
ik geniet gewoon nog steeds na......