En natuurlijk nog het verslag van de laatste dag. Eentje die werd gekenmerkt door de vele, vele regen die naar beneden kwam.
De dag begon met lichte irritatie. Op een niet zo leuke manier mijn tent ingegaan, en met hezelfde gevoel kwam ik ook mijn tent alweer erg vroeg uit. Was dan ook blij dat de eerste band van de dag dik omcirkeld stond in mijn verlanglijstje en erg vroeg begon. Ruim op tijd richting terrein dus. Echter toen we richting de tent liepen hoorden we de klanken van Nizlopi al. Waren we dan toch te laat?
Gelukkig niet, het bleek slechts de soundcheck. Na een krap kwartiertje even de keel smeren en dan een uur los op het podium (terwijl je maar 45 min mag). Heerlijk staan springen, zingen en gek staan doen. Echt heel erg tof dat ze slechts met zijn tweeën zo'n show neer konden zetten. Diaan had het niet beter kunnen treffen op haar verjaardag! (Overigens nog toegezongen door een volle India tent).
Daarna kwam de regen met emmers ed tegelijk naar beneden toen we op weg gingen naar de signeer sessie van Nizlopi. Helaas was deze gecancelled, waardoor we meteen door konden naar Johan. In een bomvolle Bravo (vanwege de regen die nog steeds naar beneden kwam) zette ze een leuke show neer, met de huidige videoclips als achtergrond tijdens de nummers. Erg leuk gedaan!
Daarna even wat gegeten en op naar de Alpha. Met eerst Panic at the Disco. Toen die echter de tweede cover in zette was het voor ons tijd naar the Kooks te wandelen. De tent puilde uit wat mij deed doen besluiten even van schoenen te wisselen op de camping. Daarna meteen door naar de Lostprophets en Danko Jones. Beide best leuke shows, waarbij Danko weer lekker de arrogantie zelve was. Heerlijk zoals hij deze act weet te overdrijven.
Daarna vanwege de drukte voor the Artic Monkeys toch even gaan wandelen en wat droge kleren gehaald. Eenmaal terug bij de Alpha waren ze net aan het spelen en was de rij voor het voorvak voor Muse vrij klein. Dus maar aansluiten en hopen "for the best". Na de fijne persbeurt om binnen te komen meteen doorgegaan naar een mooi plekje om dat helemaal achterover geblazen te worden door de show van Muse. Tering de tering wat was die gaaf. Met veel te veel knopjes voor de lichtman werd het een show waar je u tegen zegt. Na de show nog even met Klaartje en haar Snow Patrol vriendinnen zitten kletsen en toch maar naar Kees van Hondt gegaan in de Lima. Was vorig jaar een daverend succes, dus dat moest in de herhaling.
Maar eerst even achter de irritatie van de ochtend aan gegaan. Na een goed gesprek met Crystal was die lucht ook weer geklaard en uit nieuwsgierigheid vroeg ik naar de status van haar visum/vlucht. Wat bleek, ze had nog steeds niks van de ambassade gehoord. Stemming sloeg bij beide meteen om, ook al viel er weinig aan te doen. Alle emoties bij Crystal kwamen er eindelijk uit en ik voelde me erg schuldig dat ik erover begonnen was.
Erg laat is het dus ook niet meer geworden die avond. Wel nog eventjes mijn excuses aangeboden ook al kon er ik niks aan doen en nog maar wat zitten praten. Toch goed Lowlands af gesloten. Wat ook resulteerde in de vreude uitbarsting op dinsdag toen het visum wel geregeld was.
|
wat een lowlands he dit jaar...