Ongeveer een week geleden had ik de eerste 3 bands er al weer op zitten. Tijd om maar eens terug te blikken.
Elk jaar lijkt het wel of het de dagen voor Lowlands steeds stressvoller wordt. De Tango was nog niet in orde, de keuken moest ook nog geverfd worden. En natuurlijk nog alle laatste kleine dingetjes qua inpakken en aanschaffen. De eerste volleybal training van het seizoen dan nog maar even buiten beschouwing gelaten.
Van de keuken volgen hopelijk later vandaag nog de foto's. De training heb ik overgeslagen, dus blijft alleen Lowlands nog over. Donderdagmiddag vertrokken zodat we rond 18:00u op station 't Harde zouden zijn. De rij viel uiteindelijk reuze mee dus rond half negen stond ik de eerste haringen al in de grond te meppen en kon het opbouwen van het Tango gebied beginnen.
's avonds nog even de 24-uurs tent van dichterbij bekeken, maar de Tango bleek toch gezelliger. De eerste regen kwam toen ik net in mijn tentje lag.
Die regen was er bij het opstaan nog steeds en de vrees voor een volledig natte Lowlands werd steeds groter. Echter met de eerste klanken van de muziek verdween ook de grijze lucht en werd het ideaal festival weer!
Mijn Lowlands begon met Wolfmoter in de kathedraal van Lowlands, de Alpha. Na zo'n 5 nummers de rest bij de Grolsch weer opgezocht wat uiteindelijk een goede keus bleek. Na de single begon er in de Alpha een grote jam sessie die niet echt in goede aarde viel bij iedereen. Toen stond ik allang van Matisyahu te genieten.
Ook hier slechts een aantal nummers, want het begon al snel op elkaar te lijken. Tijd voor de volgende band, Orson!
Vanwege het doorbrekende zonnetje lekker in het gras gelegen met de vrolijk klinkende depri teksten op de achtergrond. Zolang je niet al te goed oplet voel je je dus beregoed 
Op weg naar Razorlight bleek de verleiding om pong te spelen toch te groot. Op een joekel van een scherm was er een levend pong gemaakt waar Gerben en ik dus graag aan mee deden. Door middel van je oranje hesje kon de computer je herkennen op het speelveld en dmv heen en weer rennen bewoog je dus je pong-schildje. Erg leuk bedacht en af en toe nog best verwarrend.
Daarna naar het enige duo dat zich Solo mag noemen. In de Essent tent deden ze zoals elk jaar een silent disco optreden wat ook nu weer geweldig was. Even een rust momentje zo midden op de dag. Via de Magic Numbers, Xavier Rudd en Boudisque uitgekomen in de Grolsch. Bloc Party was nog bezig, maar het ging mij om Snow Patrol. Op het moment dat de laatste noot had geklonken die tent in gedoken en 4 rijen achter Klaartje terecht gekomen die tegen het hek aan stond. Door middel van ouderwetse hand signalen (who needs a GSM) te horen gekregen dat haar meet and greet erg geslaagd was en dat ze de politie ook nog wel verwachte om haar verlichting te komen controleren.
Snow Patrol zelf was uiteindelijk meer dan geweldig en waren zelf ook best onder de indruk toen er een poging werd gedaan om de Grolsch op te stoken. Met de uitgedeelde aanstekers werd er een grote vlammetjes zee gecreeerd waar menig crowd surfer nachtmerries van zal hebben.
Uiteindelijk via een lange omweg bij de Tango uitgekomen om daar zoals gebruikelijk de dag af te sluiten.
|
oh ja, solo, was ik die toch helemaal vergeten in mijn verslagje te zetten...